Dün, İstiklal Caddesi'nde renkler vardı. Her rengin içinde başka bi ton, her tonun içinde ayrı bi renk vardı.
Görebilene.
Bi ara çok duygulandım, çünkü eskiden "utanç" sanıyordum ben bu renklerin adını. "Onur" larmış meğer, yıllardır mücadelesini vermişler, omuz omuza girmişler, yollara dökülmüşler. Utanacak bişey yok, onur duyuyoruz demişler.
Sadece renkler mi? Arkadaşları da gelmiş, anneleri de babaları da. Hatta kiminin anneannesi, babaannesi, dedesi bile. 20'liklere taş çıkartırcasına.
40 yıl önce 1969 'da, New York'da uğradıkları haksızlıklara topluca karşı çıkan o günkü renkler, bugünü bırakmışlar, bugünkü renklere.
Bugün renkler sokaklarda, kimin ne dediğini umursamazcasına.
Bugün renkler daha cesur, daha rengarenk, anlamayan varsa gözlerinin içine sokarcasına.
Görebilene.
Bi ara çok duygulandım, çünkü eskiden "utanç" sanıyordum ben bu renklerin adını. "Onur" larmış meğer, yıllardır mücadelesini vermişler, omuz omuza girmişler, yollara dökülmüşler. Utanacak bişey yok, onur duyuyoruz demişler.
Sadece renkler mi? Arkadaşları da gelmiş, anneleri de babaları da. Hatta kiminin anneannesi, babaannesi, dedesi bile. 20'liklere taş çıkartırcasına.
40 yıl önce 1969 'da, New York'da uğradıkları haksızlıklara topluca karşı çıkan o günkü renkler, bugünü bırakmışlar, bugünkü renklere.
Bugün renkler sokaklarda, kimin ne dediğini umursamazcasına.
Bugün renkler daha cesur, daha rengarenk, anlamayan varsa gözlerinin içine sokarcasına.
Yorumlar